«Ανακάλυψα ότι η αρχαία λέξη «φιλοσοφία» ήταν η αναζήτηση ή η αγάπη για την αλήθεια. Σκέφτηκα ότι σε πολλά μέρη του κόσμου θα υπήρχαν νέοι άνθρωποι, ήμουν ο ίδιος πολύ νέος, που θα είχαν επίσης αυτά τα ερωτήματα. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι αυτό θα εξαπλώνονταν τόσο πολύ, αλλά σκέφτηκα ότι θα ενδιαφέρονταν πολλοί άνθρωποι.»
Η προσωπικότητα του Jorge Ángel Livraga Rizzi παρουσιάζει μια ποικιλία από πολύ ενδιαφέρουσες πτυχές και αποχρώσεις, οι οποίες αντανακλούν το έργο της ζωής του: τον Διεθνή Οργανισμό Νέα Ακρόπολη, που βρίσκεται σήμερα σε περισσότερες από 50 χώρες στον κόσμο.
Ένας φιλόσοφος, παιδαγωγός, συγγραφέας και δάσκαλος από κλίση, ο Jorge Ángel Livraga Rizzi άφησε μια τεράστια πνευματική κληρονομιά. Ήταν άνθρωπος με μεγάλη μόρφωση, βαθιά και ευρεία γνώση και πολλά ταλέντα. Του είχαν απονεμηθεί διάφορα βραβεία και τιμητικοί τίτλοι και ήταν ο συγγραφέας πολλών έργων και διαφορετικών λογοτεχνικών έργων που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και ήταν ένας ακούραστος ταξιδευτής.
Να γίνει η Φιλοσοφία πρακτική
H καινοτόμος πρότασή του για την εκπλήρωση αυτού του στόχου συνίσταται στην ανάκτηση της ιδέας μιας Σχολής Φιλοσοφίας στον κλασικό τρόπο και την επαναφορά της σωκρατικής μεθόδου για την αναζήτηση της γνώσης περί του ανθρώπου. Αυτές οι σχολές, στον κλασικό κόσμο - η Πλατωνική Ακαδημία, το Λύκειο του Αριστοτέλη, η Νεοπλατωνική Σχολή της Αλεξάνδρειας – χρησίμευαν στο να παρέχουν στοιχεία ανανέωσης που ήταν χρήσιμα για τον προσανατολισμό των ανθρώπων και την ένταξη στην εποχή τους. Στα μέσα του 20ού αιώνα, αυτό το κάλεσμα επανεμφανίζεται, με βαθιές ρίζες στην κλασική παράδοση και με προβολή προς την Τρίτη Χιλιετία.
Το διδακτικό έργο του καθηγητή Livraga, ως πρωτοπόρου και φιλόσοφου του μέλλοντος, τον οδήγησε να αναπτύξει πολλές πτυχές του Προγράμματος Σπουδών της Σχολής Φιλοσοφίας και, παράλληλα, να ερευνήσει και να εμβαθύνει στη συγκριτική μελέτη των θρησκειών και των διαφόρων φιλοσοφικών, κοινωνικών, πολιτισμικών, επιστημονικών και καλλιτεχνικών ρευμάτων.
Το βασικό κλειδί αυτής της Φιλοσοφίας, ως τρόπου ζωής, βρίσκεται στην Αναγέννηση, ξεκινώντας από την «εσωτερική αναγέννηση του ανθρώπου», όπως έλεγε ο ίδιος. Πρόκειται για έναν άνθρωπο σε συνεχή εξέλιξη, ο οποίος αναρωτιέται για αυτά που βλέπει, που νιώθει, που ζει, και αναζητά απαντήσεις.
Το να προσεγγίσουν οι άνθρωποι τη Φιλοσοφία όλων των εποχών, την κληρονομιά της σοφίας της ανθρωπότητας είναι ένα ζητούμενο που η Νέα Ακρόπολη ως Σχολή Φιλοσοφίας «στον κλασικό τρόπο» θέτει ως στόχο. Αυτό είναι που προωθήθηκε από τον καθηγητή Livraga, ο οποίος παρότρυνε να μελετήσουμε και να εμβαθύνουμε για να δεσμευτούμε με δράση στην κοινωνία, στο παρόν και στο μέλλον. Από αυτήν την άποψη, είναι αναμφισβήτητο ότι μπορεί να θεωρηθεί πρωτοπόρος του 21ου αιώνα.
Ένας νέος Ανθρωπισμός
Έχοντας επίγνωση της ανάγκης διάδοσης ενός νέου εκλεκτικού ανθρωπισμού, ικανού να ενσωματώσει τις μεγάλες φιλοσοφικές διδασκαλίες της Ανατολής και της Δύσης, ανέπτυξε μια παιδαγωγική μεθοδολογία, ειδικά σχεδιασμένη έτσι, ώστε οι νέοι του 21ου αιώνα να μπορούν να ανακαλύψουν τα μεγάλα κλειδιά για το νόημα της ύπαρξης, για το πεπρωμένο της ανθρωπότητας και να αντιμετωπίσουν τις αλλαγές με αποτελεσματικές δράσεις.
Αν κατανοήσουμε τις διαφορετικές κουλτούρες, θα δούμε ότι οι κοινές ρίζες όλων των λαών και των πολιτισμών μας επιτρέπουν να εξουδετερώσουμε τις απειλές του υλισμού και του παράλογου δογματισμού που χωρίζουν τους ανθρώπους.
Η σωκρατική μέθοδος της Σχολής της Φιλοσοφίας εφαρμόζεται στον πολιτισμό μέσω της πρακτικής του διαλόγου σε όλα τα επίπεδα: μεταξύ των τεχνών, των επιστημών, των θρησκειών, μεταξύ των ανθρώπων και των διαφορετικών πολιτισμών και λαών.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο καθηγητής Livraga αφιερώθηκε στην προώθηση της αδελφοσύνης μεταξύ ατόμων και λαών, στην καταπολέμηση της υλικής και ηθικής δυστυχίας των συγχρόνων του και στην υπεράσπιση της ελευθερίας της συνείδησης και της έκφρασης, όπου κι αν αυτές απειλούνται ή περιορίζονται.
Δέσμευση με την κοινωνία
Η φιλοσοφία που εφαρμόζεται στην πράξη απαιτεί από τον άνθρωπο μια δέσμευση με την εποχή του και την κοινωνία στην οποία ανήκει. Μπορούμε όλοι να κάνουμε κάτι για να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο, επαναλαμβάνει ο ιδρυτής της Νέας Ακρόπολης. Η δέσμευση που γεννιέται από την ελευθερία του καθενός είναι η πιο πολύτιμη, η πιο ανθεκτική, η πιο απαραίτητη, εν μέσω σύγχυσης και παθητικότητας.
Εξ ου και η αξία του εθελοντισμού ως μεθόδου δράσης.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο καθηγητής Jorge Ángel Livraga Rizzi γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, σε μια οικογένεια ιταλικής καταγωγής το 1930. Εξαιτίας της καταγωγής του πήρε και την ιταλική υπηκοότητα το 1975.
Σπούδασε Ιατρική, με ειδίκευση στην Ιατρική της αρχαίας Ινδίας την οποία πήρε μέσω του Παραρτήματος της Θεοσοφικής Εταιρίας του Αδυάρ (Ινδία).
Αποφοίτησε επίσης από τη Σχολή της Ιστορίας της Τέχνης και της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες.
Παράλληλα, δέχθηκε κατάρτιση από τους καθηγητές Jinarajadasa και Sri Ram, που και οι δύο ήταν πρόεδροι της Παγκόσμιας Θεοσοφικής Εταιρίας.
Το 1957 ιδρύει τη Σχολή Φιλοσοφίας «στον κλασικό τρόπο» που αργότερα ονομάστηκε Διεθνής Οργανισμός Νέα Ακρόπολη. “Αντιληφθήκαμε ότι η ανθρωπότητα διέθετε έναν απέραντο θησαυρό Σοφίας, που όμως παρέμενε κρυμμένος και ξεχασμένος, απλησίαστος από τη νεολαία. Μια Σοφία που προσφέρει απαντήσεις σχετικά με το νόημα της ζωής και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να βελτιώσουμε την κοινωνία και τον κόσμο που μας περιβάλλει”, έλεγε.
Από εκείνη τη στιγμή αφιερώθηκε στο να προωθήσει αυτήν την «πνευματική περιπέτεια» με έντονη διδακτική και ερευνητική εργασία, ιδρύοντας έδρες πρώτα στην Ευρώπη και την Αμερική και από το 1977, στην Ανατολική Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και την Ωκεανία.
Απεβίωσε στη Μαδρίτη το 1991.
Ως ακούραστος ταξιδιώτης, ταξίδευε στις χώρες όπου βρισκόταν ο Οργανισμός, προωθώντας πολιτιστικές δραστηριότητες, παραδίδοντας μαθήματα, γράφοντας άρθρα και προσπαθώντας να γνωρίζει με άμεση επαφή τις φιλοσοφικές αναζητήσεις διαφορετικών ανθρώπων.
Περιέγραφε το έργο του ως “το σχηματισμό μιας κιβωτού επιβίωσης” που να μπορεί να γεννήσει έναν καλύτερο άνθρωπο, και γι΄ αυτό ακριβώς, ικανό να δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο. Τα φράγματα που συνήθως χωρίζουν και φέρνουν αντιμέτωπους τους ανθρώπους, όπως η βία, οι δογματισμοί, οι ρατσισμοί και οι κάθε είδους διακρίσεις, μπορούν να πάψουν να έχουν τα καταστροφικά τους αποτελέσματα, αν και εφόσον προωθηθεί ένας τρόπος ζωής, που να θεμελιώνεται σε μια γερή φιλοσοφική διαμόρφωση, ικανή να αφυπνίσει τις λανθάνουσες ικανότητες και αρετές που ο κάθε άνθρωπος φέρνει μέσα του.
Αναγνωρίσεις
Το έργο του αναγνωρίστηκε με την απονομή το 1976 του Σταυρού των Παρισίων για τις Τέχνες, τις Επιστήμες και τα Γράμματα και με την είσοδό του ως μέλους στην Ακαδημία του Burckhardt. Ασχολήθηκε επίσης με την ποίηση, και του απονεμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Ποίησης της Αργεντινής το 1951, για το βιβλίο του “Λωτοί”.
Ο Jorge Angel Livraga αφιέρωσε τη ζωή του στην υπηρεσία του ουμανιστικού ιδεώδους που μας εμπνέει και μετά τον θάνατό του άφησε όλη του την περιουσία στον Οργανισμό μας: το σπίτι όπου γεννήθηκε και την προσωπική του συλλογή με έργα τέχνης.
Έργατου:
«Ανκόρ, ο Μαθητής» Μυθιστόρημα που μας διαδραματίζεται στην εποχή λίγο πριν τη βύθιση της Ποσειδωνίας, του τελευταίου κομματιού της Ατλαντίδας, σύμφωνα με τον Πλάτωνα.
«ΟΑλχημιστής». Ιστορικό μυθιστόρημα Novela histórica, στα ίχνη του Giordano Bruno.
«Το μυστηριακό θέατρο στην Ελλάδα: Η Τραγωδία» Δοκίμιο για τις μυστηριώδεις και μυστικιστικές ρίζες του Θεάτρου στην κλασική Ελλάδα, καθώς και για την καθαρτική του λειτουργία.
«Τα στοιχειακά πνεύματα της Φύσης» Σύνθεση των παραδοσιακών γνώσεων που υπάρχουν πάνω στον αόρατο κόσμο.
“Θήβες”. Ιστορικό και φιλοσοφικό δοκίμιο για την Αρχαία Αίγυπτο.
“Μαγεία, Θρησκεία και Επιστήμη στην Τρίτη Χιλιετία» 6/τομο έργο. Μέσα από μια πληθώρα θεμάτων, ο καθηγητής Livraga στοχάζεται και προτείνει λύσεις της Πρακτικής Φιλοσοφίας..
Αυτά τα έργα έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, όπως στη γαλλική, στην αγγλική, στην ελληνική, στη γερμανική, στην πορτογαλική, στη ρωσική, στην τουρκική, στην τσέχικη και σε άλλες.
«Πίστευα ότι η αλήθεια πρέπει να είναι ψηλά. Φυσικά υπάρχει η αλήθεια μέσα στα πάντα, αλλά η πιο φωτεινή αλήθεια πρέπει να είναι ψηλά. Ήμουν σε ένα αεροπλάνο και είδα ότι παρόλο που υπήρχαν πολλά σύννεφα από κάτω, όταν ανυψώνεσαι πάνω από τα σύννεφα, όλα γίνονται γαλήνια. Εκεί υπάρχει ήλιος. Εκεί δεν υπάρχουν καταιγίδες. Είσαι κάτω από ένα έναστρο ουρανό.»
