50η επέτειος της διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Juan Manuel de Faraminan Gilbert
Με αυτόν τον τρόπο, δίνεται έμφαση στον αναγκαίο σεβασμό στην ατομική αξιοπρέπεια σαν μια αυτόνομη αξία της Ανθρωπότητας και σαν ένα νομικό αγαθό που πρέπει να προστατεύεται από το Διεθνές Δίκαιο, πράγμα, που αργότερα, επιβεβαιώνεται στη Δεύτερη Οικουμενική Διάσκεψη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έλαβε χώρα στη Βιέννη το 1993. Αυτή η Διάσκεψη διακήρυσσε ότι η προώθηση και προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων αποτελεί θέμα προτεραιότητας για την Διεθνή Κοινότητα και με αυτό εδραιωνόταν η βούληση για την εγγύηση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που είχε ήδη σημειωθεί στην Πρώτη Διάσκεψη στην Τεχεράνη το 1968.
Ολα αυτά τα αξιοσημείωτα βήματα για την υπεράσπιση και το σεβασμό των ατόμων και των μειονοτήτων, βρίσκουν το σημείο καμπής τους στην προηγούμενη, αν και χρονολογικά κοντά, Επιστολή των Ηνωμένων Εθνών. Αυτή ψηφίστηκε στο Σαν Φρανσίσκο στις 26 Ιουνίου του 1945 και υπογράφηκε στα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με σκοπό να γεννήσει τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, έχοντας το τραυματικό και πρόσφατο βίωμα της φυλετικής γενοκτονίας που τελείωσε με τη ζωή χιλιάδες ανθρώπων και με την ιδέα να μην επαναληφθούν ποτέ άλλοτε τέτοιες πράξεις διωγμού και εξόντωσης μειονοτήτων όποια και να είναι τα χαρακτηριστικά τους.
Για αυτό, στο Αρθρο 1, παράγραφος 3η της ιδρυτικής Επιστολής του Οργανισμού, ορίζεται σαν ένας από τους Σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών η πραγμάτωση διεθνούς συνεργασίας για την επίλυση των παγκοσμίων προβλημάτων οικονομικού, κοινωνικού, πολιτιστικού ή ανθρωπιστικού χαρακτήρα, καθώς και η ανάπτυξη και προώθηση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών όλων, χωρίς διάκριση φυλής, φύλου, γλώσσας ή θρησκείας.
Μέσα σε αυτήν τη γραμμή, έχω την πρόθεση, στο πλαίσιο αυτών των στοχασμών, να επισημάνω κάποια δικαιώματα που περιλαμβάνονται σε αυτά τα διεθνή όργανα, με σκοπό να επισύρω την προσοχή πάνω στην αναγκη να επαγρυπνούμε για να εξυψώνουμε σταθερά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να καταγγέλουμε τις συνεχείς παραβιάσεις των πιο βασικών δικαιωμάτων του ατόμου, παρά τις προσπάθειες που, κατά τη διάρκεια αυτών των τελευταίων πενήντα χρόνων, έχουν γίνει για την υπεράσπισή και προστασία τους στο πλαίσιο της Διεθνούς Κοινότητας.
Στο πρώτο άρθρο της Παγκόσμιας Διακήρυξης υπενθυμίζεται και τονίζεται ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι σε αξιοπρέπεια και δικαιώματα και, εφόσον είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, πρέπει να φέρονται αδελφικά οι μεν στους δε. Τονίζεται επίσης στο επόμενο άρθρο ότι κάθε άνθρωπος έχει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που αναφέρονται σε αυτή τη Διακήρυξη, χωρίς καμία διάκριση φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικής ή άλλου είδους γνώμης, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, οικονομικής θέσης, γέννησης ή οποιασδήποτε άλλης κατάστασης.
Με παρόμοιους στόχους το 1957, εννέα χρόνια μετά από την Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ιδρύεται ο Διεθνής Οργανισμός Νέα Ακρόπολη (Δ.Ο.Ν.Α.) με σκοπό να τονίσει την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης φύσης, ξεκινώντας από μια ανάλογη θεώρηση, αλλά στο επίπεδο της Κοινωνίας των πολιτών, και θεμελιώνει την πρώτη ιδρυτική αρχή του, που έχει σαν σκοπό να συγκεντρώσει άνδρες και γυναίκες κάθε πίστης, φυλής, κοινωνικής τάξης γύρω από ένα ιδεώδες παγκόσμιας αδελφότητας, για να διαφυλάξει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που θα εγκριθεί σε διεθνές επίπεδο όταν το 1990 αναγνωρίζεται η διεθνής δραστηριότητά του με την εγγραφή του ως Διεθνούς Οργανισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα κατά τον βελγικό νόμο του 1919 και το καταστατικό του δημοσιεύεται στο βελγικό Μoniteur με εντολή του Υπουργού Δικαιοσύνης του Βελγίου.
Ο ΔΟΝΑ υποχρεώνει τους προσαρτώμενους οργανισμούς, που λειτουργούν σε περισσότερες από πενήντα χώρες, να ενθαρρύνουν τα δεσμά παγκόσμιας αδελφοσύνης σε έκταση και σημασία παρόμοιες με αυτές των προτάσεων που περιλαμβάνονται στα αναφερόμενα άρθρα της Επιστολής των Ηνωμένων Εθνών και στην Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως είδαμε στα αναφερόμενα άρθρα. Μπορεί κανείς να διαπιστώσει την ομοιότητα που υπάρχει ανάμεσα στις διάφορες διακηρύξεις που έγιναν στη διεθνή Κοινότητα σε υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τις καταστατικές αρχές της Νέας Ακρόπολης, οι οποίες έχουν μεταφερθεί πάντα στο επίπεδο της πρακτικής δράσης. Οι νομικές και καταστατικές θέσεις του Διεθνούς Οργανισμού Νέας Ακρόπολης πηγαίνουν πιο πέρα και συνεχίζουν να αντανακλούν την ίδια ανησυχία που εκφράζεται στο άρθρο 26 της Παγκόσμιας Διακήρυξης, όπου δεικνύεται ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση και ότι η εκπαίδευση έχει σαν σκοπό την πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας, ευνοεί την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία μεταξύ των εθνών και όλων των φυλετικών ή θρησκευτικών ομάδων.
Στο επόμενο άρθρο, το 27, προστίθεται ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να συμμετέχει ελεύθερα στην πολιτιστική ζωή της κοινότητας, να απολαμβάνει τις τέχνες, να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα οφέλη που προκύπτουν από αυτήν. Από τη μεριά της, η δεύτερη καταστατική αρχή του ΔΟΝΑ, που καταγράφεται στο άρθρο 3 του αναφερόμενου Διεθνούς Καταστατικού, διατυπώνει σαν ένα από τους στόχους της Νέας Ακρόπολης, το να αφυπνίσει στον άνθρωπο την ολιστική αντίληψη μέσα από τη συγκριτική μελέτη των θρησκειών, επιστημών, φιλοσοφιών και τεχνών.
Με αυτό εμβαθύνει περισσότερο στην αναζήτηση της γνώσης μέσα από μια πολύπλευρη, πλουραλιστική και σφαιρική προοπτική, αναζητώντας τη διαμόρφωση του ατόμου μέσω λεπτομερών προγραμμάτων μελετών, που να συμπεριλαμβάνουν αυτές τις τέσσερις μεγάλες οδούς της ανθρώπινης γνώσης που, όπως ήδη επισημάνθηκε, απεικονίζονται σαν δικαίωμα στην εκπαίδευση και στην ελεύθερη συμμετοχή στην πολιτιστική ζωή της κοινότητας, αναφαίρετα δικαιώματα των ατόμων.
Η Διεθνής Συμφωνία Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων που εγκρίθηκε στη Νέα Υόρκη στις 19 Δεκεμβρίου του 1966, σήμανε ένα ακόμα βήμα υπέρ της ανάγκης προστασίας και ελέγχου των πιθανών παραβιάσεων των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε αυτά τα θέματα. Στο άρθρο 13 της εμμένει στο δικαίωμα του ανθρώπου στην εκπαίδευση με σκοπό να του παρέχει τα προσόντα για να συμμετάσχει πράγματι σε μια πιο ελεύθερη κοινωνία και στο άρθρο 15 επισημαίνει ότι τα Κράτη μέρη στη Συμφωνία αναλαμβάνουν την ευθύνη να σέβονται την απαιτούμενη ελευθερία για την επιστημονική έρευνα και τη δημιουργική δραστηριότητα. Υπάρχουν στην Παγκόσμια Διακήρυξη άλλα άρθρα τα οποία μπορούμε να πούμε ότι αντανακλώνται εξίσου στην τρίτη καταστατική αρχή του ΔΟΝΑ.
Πράγματι, το άρθρο 18 της Διακήρυξης υπενθυμίζει ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας και το άρθρο 19 προσθέτει ότι κάθε άτομο έχει δικαίωμα στην ελευθερία γνώμης και έκφρασης και ότι αυτό το δικαίωμα συμπεριλαμβάνει το να μην ενοχλείται από άλλους εξαιτίας της γνώμης του, να ερευνά και να λαμβάνει πληροφορίες και γνώμες και να τις μεταδίδει, χωρίς περιορισμούς συνόρων, από οποιοδήποτε μέσο έκφρασης. Σχετικά με την αναφερόμενη τρίτη αρχή, αυτή αναφέρει στο Διεθνές Καταστατικό της Νέας Ακρόπολης ότι χρειάζεται να αναπτυχθεί το δυναμικό του ανθρώπου για να μπορεί αυτός να ενταχθεί καλύτερα στη φύση και να ζει σύμφωνα με τους νόμους του ζωντανού όντος. Με αυτό δεικνύεται η μέριμνα του ΔΟΝΑ για την ολιστική ανάπτυξη του ανθρώπου σε σχέση του με τον εαυτό του και με το ανθρώπινο περιβάλλον.
Συμπίπτει με μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες που έχουν τεθεί στη διεθνή Κοινότητα των ημερών μας, όπως είναι η υπεράσπιση και διαφύλαξη του Ανθρώπινου Περιβάλλοντος. Ως προς αυτά, οι ανησυχίες του ΔΟΝΑ προηγήθηκαν επειδή, από την ίδρυσή του το 1957 θέτει αυτόν τον προβληματισμό, που η διεθνής Κοινότητα διαμόρφωσε το 1972 με την ευκαιρία της Διακήρυξης της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Ανθρώπινο Περιβάλλον, η οποία έγινε στη Στοκχόλμη. Σ΄ αυτήν διακηρύσσεται ότι ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα έργο και δημιουργός του περιβάλλοντός του, το οποίο του δίνει την υλική τροφή και την ευκαιρία να αναπτυχθεί νοητικά, ηθικά, κοινωνικά και πνευματικά.
Στην μακρά εξέλιξη της ανθρώπινης φυλής σε αυτόν τον πλανήτη έχουμε φτάσει σε μια φάση, όπου, χάρη στη μεγάλη επιτάχυνση της επιστήμης και της τεχνολογίας, ο άνθρωπος απέκτησε τη δυνατότητα να μεταλλάσσει, με αναρίθμητους τρόπους και σε μια κλίμακα χωρίς προηγούμενο, όσα τον περιβάλλουν. Η προστασία και η βελτίωση του ανθρώπινου περιβάλλοντος είναι ένα ουσιαστικό θέμα, που επηρεάζει την ευημερία των λαών.
Ο ΔΟΝΑ, με έμπνευση ανάλογη με αυτή που προωθείται από όλα αυτά τα διεθνή όργανα, έχει αναπτύξει ένα πολύ μεγάλο έργο στην υπεράσπιση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προώθησή τους, ιδίως στο πλαίσιο των μειονοτήτων, θυμάτων των διακρίσεων. Η δραστηριότητά του έλαβε υπόψιν τα λόγια του Πρόλογου της Παγκόσμιας Διακήρυξης όπου επισημαίνεται ότι η Γενική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών προκηρύττει την Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σαν κοινό ιδανικό, στο οποίο όλοι οι λαοί και όλα τα έθνη θα πρέπει να τείνουν, ώστε τόσο τα άτομα όσο και οι θεσμοί, με την Διακήρυξη σαν έμπνευση, να προωθούν, μέσα από την ανάλογη εκπαίδευση και τη διαπαιδαγώγηση, το σεβασμό σε αυτά τα δικαιώματα και τις ελευθερίες.
Πράγματι στο ιδρυτικό Καταστατικό του ΔΟΝΑ αναφέρεται ότι είναι ανάγκη να προωθηθεί η ανάπτυξη μιας νέας παιδαγωγικής που να επιτρέπει στον άνθρωπο να αποφασίζει χωρίς να χειραγωγείται. Να προωθήσουμε ένα νέο ανθρωπισμό επιτρέποντας μια πραγματική ελευθερία του επιστημονικού πνεύματος, ανεξάρτητου από κάθε πολιτική εξουσία, είναι κοσμική είτε θρησκευτική. Να υπερασπιστούμε την εσωτερική ελευθερία και τη δύναμη της φαντασία σαν πηγές νεωτερισμού και δημιουργικότητας τόσο ατομικά όσο και ομαδικά.
Μια από τις μεγάλες πληγές που πλήττει τη διεθνή Κοινότητα στο τέλος του αιώνα είναι η διαρκής και μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών, όπως καταγράφεται με τρομακτική σαφήνεια στην Αναφορά του 1997 της Διεθνούς Αμνηστίας, όπου τεκμηριώνονται άπειρες περιπτώσεις παράνομων πολιτικών συλλήψεων, εξαφανίσεων, εκτελέσεων sumarias, φυλακισμένων συνείδησης σε περισσότερες από εκατόν πενήντα μία χώρες και εδάφη Κρατών που ονομάζουν τον εαυτό τους πολιτισμένα.
Αυτό έχει προκαλέσει μαζικές μεταναστεύσεις ολόκληρων πληθυσμών, που φεύγουν λόγω φυλετικών, θρησκευτικών ή απλώς πολιτικών διώξεων και οι οποίοι, αν έμεναν στις χώρες τους, θα γίνονταν θύματα διάκρισης, θα τους φυλάκιζαν ή θα τους εξόντωναν. Το φαινόμενο των προσφύγων είναι μεγάλο όνειδος για το τέλος της χιλιετίας και, όπως υποδεικνύει η αναφερόμενη Αναφορά, κάθε πρόσφυγας δεν είναι παρά η συνέπεια της αποτυχίας της κυβέρνησής του στην προστασία αυτών των δικαιωμάτων. Οι κυβερνήσεις αγνοούν, όλο και συχνότερα, τις υποχρεώσεις που έχουν προς αυτούς και το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ότι το διεθνές σύστημα προστασίας των προσφύγων βρίσκεται σε μεγάλη κρίση. Κάθε φορά που αυτό το σύστημα δε λειτουργεί, τίθεται σε κίνδυνο μια ζωή. Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι δέκα χρόνια πριν υπήρχαν γύρω στα οκτώ εκατομμύρια προσφύγων σε όλο τον κόσμο. Αντίθετα, σήμερα, ο αριθμός ανθρώπων που αναζητούν προστασία ενάντια σε τρομερές παραβιάσεις των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέρχεται σε περισσότερο από δεκαπέντε εκατομμύρια.
Επίσης η ανάγνωση της Αναφοράς είναι ανατριχιαστική, όταν υποδεικνύει τη συνεχόμενη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των ανθρώπων, λόγος για τον οποίο, χωρίς να έχω την πρόθεση να κάνω μια εξαντλητική μελέτη, θέλω, ωστόσο, να επισημάνω τις δραστηριότητες που ο ΔΟΝΑ έχει κάνει υπέρ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τις δράσεις που έγιναν ενάντια στη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό σε περισσότερες από πενήντα έδρες σε διάφορες χώρες των πέντε ηπείρων.
Σε αυτήν την κατάσταση, το έργο του ΔΟΝΑ για τη διάδοση της κουλτούρας εν γένει, σαν ένα περιουσιακό στοιχείο στο οποίο οφείλουν να έχουν πρόσβαση όλοι οι άνθρωποι, χωρίς διάκριση φυλής, φύλου ή κοινωνικής τάξης, αποκτά σημασία και έχει κοινωνικό αντίκτυπο, ειδικά οι δράσεις που έγιναν υπέρ των ατόμων με περισσότερη ανάγκη και των μειονοτήτων του περιθωρίου, όχι μόνο στις χώρες του τρίτου κόσμου, αλλά και στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, στην πρώην Γιουγοσλαβία σε υπεράσπιση της μη διάκρισης καθώς και στο λεγόμενο πρώτο κόσμο, διότι, όπως μπορεί να συμπεράνει κανείς από την Αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας, και σε αυτές τις χώρες παραβιάζονται τα ανθρώπινα Δικαιώματα.
Πρόκειται για δραστηριότητες που, λόγω της έκτασης και της αποτελεσματικότητάς τους, δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητες από το διεθνή τύπο, για να μπορεί να διαδοθεί το παράδειγμα του ΔΟΝΑ σε άλλους οργανισμούς που εργάζονται στον κόσμο με τον ίδιο σεβασμό και ενδιαφέρον για την διαφύλαξη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ως προς αυτά, θέλω να κάνω μια συγκριτική ανάλυση στηριζόμενος για αυτό στην εν λόγω Αναφορά του 1997 της Διεθνούς Αμνηστίας και στο Διεθνή Ετήσιο Απολογισμό των δραστηριοτήτων του 1996 και 1997 του ΔΟΝΑ.
Διάλεξα μόνο ένα δείγμα από τις περισσότερες από σαράντα χώρες όπου εκτυλίσσονται δραστηριότητες του ΔΟΝΑ, χωρίς να σημαίνει ότι τονίζω μερικές περισσότερο από τις άλλες, αφού και από τις δύο Αναφορές μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι σε όλες τις χώρες του κόσμου γίνεται καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ότι στις ίδιες αυτές χώρες η ανθρωπιστική δραστηριότητα του ΔΟΝΑ είναι εντυπωσιακή.
Είναι ανησυχητικό όταν παρατηρεί κανείς στην Αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας μέχρι ποιο σημείο παραβιάζονται με συνεχόμενο και μαζικό τρόπο τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλο τον κόσμο. Καταγγέλονται οι απάνθρωπες συνθήκες κάποιων φυλακών στις οποίες η μεταχείρηση ήταν συχνά βάναυση και υποτιμητική. Η έλλειψη προϋπολογισμού για την ιατρική περίθαλψη και οι μεταδοτικές ασθένειες διαδίδονταν γρήγορα ανάμεσα στους φυλακισμένους και σε καμμία περίπτωση δεν τηρούνταν οι ελάχιστοι κανόνες για τη θεραπεία των φυλακισμένων του Ο.Η.Ε. (Αναφορά του Δ.Ετ.Απολογισμού., σελ. 288).
Εγιναν επίσης καταγγελίες ότι τα στρατιωτικά και πολιτικά δικαστήρια εξακολουθούσαν να αρχειοθετούν άλυτες περιπτώσεις για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έγιναν στο παρελθόν καθώς και έρευνες για περιπτώσεις βασανιστηρίων και κακομεταχείριση από μέλη των δυνάμεων ασφαλείας (Αναφορά Δ.Ε. Α. σελ. 136). Καταγγέλθηκαν παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων από τις κυβερνητικές δυνάμεις σε συγκρούσεις με μειονότητες και παρουσιάστηκαν αναφορές για την έλλειψη της πρέπουσας νομικής προστασίας στους πρόσφυγες και στους αιτούντες άσυλο (Αναφορά Δ.Ε.Α. σελ 322). Οι κυβερνήσεις διατηρούν μια αυστηρή πολιτική μετανάστευσης και ελέγχου στα σύνορα και παρουσιάστηκαν αναφορές για πυροβολισμούς και ανθρωποκτονίες που διέπραξαν υπάλληλοι υπεύθυνοι για τη τήρηση του νόμου (Αναφορά Δ.Ε.Α. σελ. 189).
Η Δ. Αμνηστία έχει καταγγείλλει κακομεταχείριση από πράκτορες υπεύθυνους για τη τήρηση του νόμου. Διεξάχθηκαν δίκες κατά δημοσίων υπαλλήλων του Κράτους που κατηγορήθηκαν για βασανιστήρια και κακομεταχείριση και, περισσότεροι από εκατό Αφρικανοί, ανάμεσά τους μερικοί που ζητούσαν άσυλο, διώχθηκαν σε χώρες όπου υπέστησαν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Αναφορά Δ.Ε.Α. σελ 176). Κανείς αυτή τη στιγμή στον πλανήτη δεν μπορεί τον πρώτο λίθο βαλλέτω, επομένως ας δούμε τι έκανε ο ΔΟΝΑ σε αυτές τις χώρες που διαλέξαμε τυχαία:
* Στη Νικαράγουα ο ΔΟΝΑ διοργάνωσε μια καμπάνια δωρεών σε ρούχα, παιχνίδια και βιβλία για διάφορους υποβαθμισμένους δήμους, έργο που συντονίστηκε από την Οργάνωση των Αμερικάνικων Κρατών.
* Εν τω μεταξύ, στη Χιλή ο ΔΟΝΑ οργάνωσε την καμπάνια “Βοήθεια στη Σερένα” που προωθήθηκε μαζί με το δημαρχείο αυτού του δήμου με τη συγκέντρωση και διανομή τροφίμων στους σεισμόπληκτους αυτής της περιοχής της χώρας. Διοργανώνεται το ρεκόρ Γκίνες κιθάρας υπέρ του Coaniquem στο οποίο διεξάγεται το μακρύτερο στην ιστορία ρεσιτάλ κιθάρας με σκοπό την απόκτηση εσόδων υπέρ του Σωματείου για τη βοήθεια του καμμένου παιδιού.
* Ο ΔΟΝΑ στο Περού διοργανώνει πολυάριθμες δραστηριότητες κοινωνικού εθελοντισμού σε ξενώνες, καταφύγια, περιθωριακές γειτονιές και δωρεάν ιατρική περίθαλψη.
* Στην Τουρκία ο ΔΟΝΑ κάνει μια καμπάνια συγκέντρωσης και δωρεάς βιβλίων στο Βιζέ με σκοπό την προώθηση του πολιτισμού χωρίς διάκριση.
* Στην Ρωσική Ομοσπονδία ο ΔΟΝΑ διοργανώνει συναντήσεις με την ευκαιρία της 9 Μαϊου της νίκης ενάντια στο φασισμό ή θεάματα και παιχνίδια για παιδιά άρρωστα ή ανάπηρα.
* Στη Γαλλία ο ΔΟΝΑ κάνει μια Πορεία ελπίδας στη Μασσαλία, με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την αποστολή ιατρικού υλικού στη Σενεγάλη, και μια φιλανθρωπική δράση για Βοήθεια στα Θιβετανικά παιδιά με σκοπό να στηρίξει ένα Σύλλογο σχολικής βοήθειας παιδιών της Ινδίας και του Νεπάλ. Εγινε επίσης η 3η Ημερίδα της Αδελφοσύνης σε διάφορες γαλλικές πόλεις, με σκοπό την ενθάρρυνση των αξιών της αδελφοσύνης στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ετους κατά του ρατσισμού, και η 3η Εθνική Ημερίδα Ανεκτικότητας στην επέτειο θανάτου του Ιταλού φιλόσοφου της αναγέννησης Τζορντάνο Μπρούνο και υπέρ της ελεύθερης σκέψης.
* Στην Ιταλία, ο ΔΟΝΑ διοργανώνει τακτικά καμπάνιες βοήθειας σε οικογένειες με κοινωνικά προβλήματα στην πόλη της Βερόνα. Η ομάδα Κοινωνικής Προστασίας της Νέας Ακρόπολης διοργανώνει ένα εντατικότατο έργο βοήθεια στις σεισμόπληκτες πόλεις της περιοχής της Ούμβριας,
δράση που οργανώνει μαζί με την Caritas Franciscana στην πόλη L’ Aquila για βοήθεια στα παιδιά της πρώην Γιουγοσλαβίας, δράσεις ενάντια στο ρατσισμό, όπως η συναυλία υπέρ της ανεκτικότητας στο θέατρο των Συρακουσών, ή συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης που οργανώθηκαν στο Παλάτι της Γερουσίας των Συρακουσών για τους κινδύνους του ρατσισμού.
* Ενώ στην Ελλάδα ο ΔΟΝΑ διοργανώνει καλλιτεχνικές και φολκλορικές δραστηριότητες στο Τραπέζι της Φιλίας στα πλαίσια της καμπάνιας για την καταπολέμηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και του αντισημιτισμού.
* Στην Ισπανία ο ΔΟΝΑ διοργάνωσε στην πόλη Αλικάντε την 7η Καμπάνια βοήθειας στο τσιγγάνικο λαό με παράδοση δύο φορτηγών γεμάτων παιχνίδια και ρούχα σε 27 τσιγγάνικες οικογένειες με 83 παιδιά, παράδοση σχολικού υλικού στο σχολείο Ruben Dario της Βαρκελώνης, καμπάνια συγκέντρωσης βιβλίων που οργανώθηκε στο Castellon για την Φάρμα Αποκατάστασης του Ιδρύματος ΟSIM, δραστηριότητες μέσα στο Ευρωπαϊκό Ετος κατά του ρατσισμού όπως το στρογγυλό τραπέζι Ευρώπη χωρίς σύνορα που διοργανώθηκε στη Μαδρίτη ή η συνάντηση εβραϊκών και αραβικών οργανώσεων στη Γρανάδα και καμπάνιες που οργανώθηκαν στο έτος των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη της φτώχειας.
Ως προς αυτά, είναι σημαντικά τα λόγια του Ιδρυτή της Νέας Ακρόπολης, του Jorge Angel Livraga, όταν στο έργο “Κίνδυνοι του ρατσισμού” υποδεικνύει ότι η μοίρα της ανθρωπότητας είναι η συναδελφοσύνη, πέρα από κάθε μορφική, ψυχολογική ή πνευματική διαφορά.
Οπως έχω ήδη πει, στο άρθρο 19 της Παγκόσμιας Διακήρυξης αναφέρεται: κάθε άτομο έχει δικαίωμα στην ελευθερία γνώμης και σκέψης και μέσα σε αυτή τη γραμμή έμπνευσης, ο ΔΟΝΑ αναπτύσσει από τα τέλη της δεκαετίας του 80 μια καμπάνια υπέρ της ελεύθερης σκέψης που ονομάστηκε Τζορντάνο Μπρούνο, σαν φόρος τιμής σε ένα μάρτυρα της μισαλλοδοξίας. Κατά τη διάρκεια του 1997, έγιναν μια σειρά δράσεων που οργάνωσε η Νέα Ακρόπολη υπέρ της ελεύθερης σκέψης γύρω από αυτό το φιλόσοφο στην Κολομβία, Χιλή, Βέλγιο, Ουγγαρία, Γαλλία, Κροατία, Ισπανία.
Οσον αφορά τη δράση βοήθειας σε περιθωριακές ομάδες, έχουν τηρηθεί οι υποδείξεις του Διεθνούς Ετους για την εξάλειψη της Φτώχειας, που προώθησαν τα Ηνωμένα Εθνη, με συγκεκριμένες δράσεις και βοήθειας στο Καναδά, Νικαράγουα, Σουηδία και Ισπανία, χώρες όπου η Νέα Ακρόπολη έκανε μια πραγματική ανθρωπιστική δράση υπέρ των τάξεων με την περισσότερη ανάγκη.
Για το ΔΟΝΑ η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η διεκδίκηση της αξιοπρέπειας του ανθρώπου ακολουθούν το δρόμο του Pico della Mirandola όταν έλεγε στο “Λόγο για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου” ότι το πιο θαυμάσιο θέαμα πάνω στη σκηνή του κόσμου ήταν ο άνθρωπος, γεγονός, για το οποίο, όπως έχει πει η σημερινή Διεθνής Διευθύντρια του ΔΟΝΑ, η Delia Steinberg Guzman, όταν στοχάζεται κανείς πάνω στο πρόβλημα του ρατσισμού και τις εναλλακτικές φιλοσοφικές λύσεις για την εξάλειψή του, είναι παράλογο να μιλάμε για εκλεκτές φυλές ή για κατώτερες φυλές αν θυμόμαστε ότι οι ψυχές δεν μπορούν να έχουν χρώμα ούτε μέγεθος που να οδηγεί σε αυτές τις αδιάλλακτες στάσεις.
Για το ΔΟΝΑ η θεωρητική απαισιόδοξη έκθεση του θέματος είναι αναγκαία αλλά όχι αρκετή, αφού στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χρειάζεται επίσης το συνεχόμενο παράδειγμα και η καθημερινή πράξη στο σεβασμό αυτών των δικαιωμάτων, κυρίως όταν, όπως είδαμε, οι μεγάλες δηλώσεις δεν καταφέρνουν να θέσουν τέλος στο ρατσισμό, την ξενοφοβία, τη μισαλλοδοξία και τη φθορά των πιο στοιχειωδών ελευθεριών. Για αυτό χαιρετάμε με αισιοδοξία αυτά τα πενήντα χρόνια που κλείνουν από την κήρυξη της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά από τις αίθουσες διαλέξεών μας και από τις δραστηριότητές μας καλούμε για πιο αποτελεσματικές δράσεις που να τοποθετήσουν τον άνθρωπο στη θέση της δημιουργίας και της φύσης που του αντιστοιχεί.